“Wanneer moet ik instappen?”

Door Henk Kras

Op de vraag wanneer men moet ‘instappen’ in aandelen, stellen we bij Stoic eigenlijk altijd meteen een tegenvraag, namelijk: wanneer heeft u uw geld weer nodig? De economische historie vertelt ons dat het gemiddeld genomen zo’n 10 jaar duurt totdat de beurs is hersteld van een crisis. Dat is een feit. Bij de coronacrisis duurde het herstel dus een maand of 9. Bij de beruchte beurscrash van 1929 duurde dat 14 jaar: dat is de langste herstelperiode ooit gemeten.

Dit betekent dat het gedeelte van uw geld dat u langer dan het gemiddelde van 10 jaar kunt missen, u gewoon op dit moment in alle aandelen wereldwijd kunt instappen. In het aller slechtste geval maakt uw geld in deze periode een enorme crisis door. Gewoon stoïcijns ‘blijven zitten’ is dan het devies, want op basis van historische data is de kans levensgroot dat uw geld over zo’n 10 jaar weer minimaal evenveel waard als nu.

Maar aan de hand van dit doemscenario bedenkt u zich wellicht: “In het slechtste geval heb ik dus niks verloren, maar ook niks gewonnen. Kan ik mijn geld dan niet beter op een spaarrekening zetten? Dan weet ik ook zeker dat het geld er over 10 jaar nog staat…” Dat klopt, mits de bank niet omvalt, natuurlijk (wat in 2008 met een aantal banken gewoon is gebeurd). Maar u kunt het ook anders bekijken: in het slechtste scenario eindigt het vermogen dat belegd is in aandelen op hetzelfde niveau als op de spaarrekening. Dat is wel een gitzwart scenario, want gemiddeld genomen ontvangt u op uw aandelen dividend, waardoor u toch een paar procent per jaar meer verdient dan op uw spaarrekening. Op 1 januari 2021 bedroeg het dividendpercentage op de wereldwijde aandelenindex 2%, terwijl de rente op de spaarrekening 0% of zelfs negatief was.

Daarnaast beschermen aandelen u tegen het verlies van koopkracht, want de waarde van aandelen groeit één-op-één mee met de inflatie. Dit in tegenstelling tot uw spaarrekening, daar wordt uw geld gedurende de loop van de tijd alleen maar minder waard. En wat u vooral niet moet vergeten: door het geld op een spaarrekening te zetten ontzegt u zichzelf bij voorbaat de groei van de wereldeconomie, want daar doet u niet aan mee op uw spaarrekening. Kortom: als u uw geld langer dan 10 jaar kunt missen, dan doet u er verstandig aan om dit te beleggen in aandelen wereldwijd en verder niets te doen.

De rol van uw emoties

Het probleem is natuurlijk dat bij beleggen de emoties ‘angst’ en ‘hebzucht’ bij iedereen een hele grote rol spelen. Stel: u neemt onze uitleg ter harte en u besluit om nu in te stappen. Vervolgens ontstaat er over 6 maanden een gigantische nieuwe crisis op de beurs. Een goede kennis van u grijpt de kans en besluit om op dat moment al zijn of haar geld in aandelen wereldwijd te beleggen. Als u en uw kennis vervolgens beiden op hetzelfde moment in de verre toekomst uitstappen, dan heeft uw kennis logischerwijs meer rendement gemaakt dan u. Dat is de keiharde waarheid. En die hebzuchtige, maar o zo menselijke gedachte doet u nu pijn. Dat gevoel zorgt ervoor dat u nu denkt: ‘ik wacht nog even’. Maar is dat verstandig?

Als echte Stoïcijnen zijn wij ervan overtuigd dat het zinloos is om te proberen gebeurtenissen te controleren waar men geen enkele invloed op heeft. De beurskoers is bij uitstek een fenomeen waar u als individu geen enkele controle heeft: het gaat zoals het gaat. Ons advies is dus om het hypothetische verschil in rendement tussen u en uw kennis gewoon voor lief te nemen. Het alternatief is namelijk nog veel slechter voor uw geld.

Dat zit zo: bij Stoic komen we regelmatig mensen tegen die vanuit de hierboven geschetste ‘hebzucht’ (een hele menselijke en begrijpelijke emotie, net als ‘angst’ overigens) al jaren en jaren aan het wachten zijn op het juiste moment. Toen er een crisis uitbrak was het wereldnieuws dermate negatief, dat het toch iets te angstig voelde om op dat moment in te stappen. En een tijdje later stond de beurs alweer hoger, dus dan toch maar weer wachten op een volgend moment. En zo gingen de jaren voorbij. Al die tijd stond dat geld zijn koopkracht te verliezen op een spaarrekening met nauwelijks rente (we realiseren ons dat door de 2% rente die men vroeger nog ontving op een spaarrekening het wellicht niet zo voelde, maar toen was de inflatie een stuk hoger dan vandaag de dag, waardoor men per saldo toch koopkracht verloor). Was men gewoon wel in aandelen gestapt, dan had men in het aller slechtste geval na 10 jaar toch een rendement gemaakt, maar ook dividend uitgekeerd gekregen en was men beschermd tegen de inflatie. Begrijpt u ons punt?

Beleggen met een kortere looptijd

Wat nu als u niet 10 jaar kunt wachten op uw geld? Dan kijken we bij Stoic naar welk deel van uw vermogen u eerder wilt aanspreken en welk deel u wél 10 jaar kunt missen. Stelt u zich voor dat u uw bedrijf heeft verkocht en daardoor een mooi bedrag van 1 miljoen euro op de bankrekening heeft staan. U wilt daar echter tussentijds ook van leven. We rekenen dan samen met u uit hoeveel geld u nodig heeft om van te leven. We komen bijvoorbeeld uit op een bedrag van 400.000 euro. De 600.000 euro die overblijft kunt u gedurende 10 jaar missen en daarom stellen wij voor om dat volledig in aandelen wereldwijd te beleggen. Bij ons is dat het Stoic 60 profiel: 60% aandelen en 40% obligaties.

U denkt over ons voorstel na. Maar, zoals dat gaat bij belangrijke beslissingen, neemt u daar ruim de tijd voor. Wat wil het geval: twee maanden nadat we ons Stoic 60 profiel aan u hebben voorgesteld, wordt er een oplossing gevonden voor de wereldwijde koolstofdioxidevervuiling. Door alle euforie in de wereld schiet de beurs 30% omhoog. U belt ons op met de vraag: “Wat nu? Ben ik nu te laat? Moet ik nu nog steeds in het Stoic 60 profiel instappen?”

Aangezien de beurs zojuist met 30% ongekend is gestegen, weten we op basis van historische data dat het langer kan duren totdat, in geval van een toekomstige crisis, de waarde weer hoger is dan het huidige moment van instappen. We zetten die periode om die reden nu op 12 jaar. De vraag aan u is dan of u die 600.000 euro 12 jaar kunt missen in plaats van 10 jaar? Zo ja, dan blijven we het Stoic 60 profiel hanteren. Maar u bedenkt dat 12 jaar net iets te lang duurt voor uw situatie. U wilt de 600.000 euro nu verdelen in 400.000 euro die u na 12 jaar opneemt en 200.000 euro die u al na 10 jaar opneemt. We stellen nu voor om slechts 400.000 euro te beleggen in aandelen en de overige 600.000 euro (400.000 plus 200.000) in obligaties: het Stoic 40 profiel dus.

Kortom:

• Heeft u binnen 3 jaar uw geld weer nodig, beleg het dan in veilige kortlopende staatsobligaties.
• Heeft u binnen 3 tot 10 jaar uw geld nodig, beleg het dan in veilige staats­obli­ga­ties met een langere looptijd.
• Kunt u langer dan 10 jaar uw geld missen: dan is anytime een goed moment om in aandelen wereld­wijd te stappen.

Nog even over obligaties:

Obligaties vormen dus het ‘veiligheidsgedeelte’ in uw beleggingsportefeuille. Dit deel zorgt ervoor dat uw geld er nog staat als u het opneemt, het is er voor de return of the money en dus niet zozeer voor return on the money. Maar veel mensen vragen zich af of ze dat gedeelte niet net zo goed op een spaarrekening kunnen laten staan? Ons antwoord luidt nee.

En wel om de volgende reden: het obligatiegedeelte dekt het bankrisico af. Ten eerste hebben we in 2008 gezien dat grote banken gewoon kunnen omvallen. U bent dan al uw geld kwijt. Had u uw geld in waardepapieren zoals veilige staatsobligaties gestoken dan had u die altijd kunnen verkopen. Veel veiliger dus. Het obligatiegedeelte in onze portfolio’s is dus veel veiliger en beter voor uw geld dan de spaarrekening. Vandaar. Hier leest u meer over obligaties.